هدف از پژوهش حاضر سنجش رابطه افسردگي و استرس با کيفيت زندگي در بيماران آلزايمر شهر اهواز بود. نمونه پژوهش، شامل 40 نفر از بيماران آلزايمر بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي اندازه گيري در اين پژوهش شامل مقياس کيفيت زندگي بيماران آلزايمر (QOL-AD)، مقياس افسردگي بک و مقياس استرس هولمز راهه بود. نتايج تحقيق نشان داد بين افسردگي و کيفيت زندگي بيماران آلزايمر رابطه منفي وجود دارد. اما بين استرس و کيفيت زندگي بيماران آلزايمر رابطه معني داري به دست نيامد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد که از بين متغيرهاي پيش بين، تنها افسردگي پيش بيني کننده کيفيت زندگي است